Afrasteringen

Ondergedoken
gekweld door wrang verleden
wezenloos beton

 

Waar muren stil opleven
en gezichten verdwijnen.

 

 

 

 

 

#Nien

24-8-2012

No More .

Gehypnotiseerd door de regen,
neus tegen het beslagen raam .
Jij was daar ...
daar waar druppels wegvloeien .
De kou laat je huiveren
inwendig schreeuw je het uit .
Rennen wil je
ver weg .. verdwalen.
Daar waar ze je niet kunnen vinden
daar waar alle tranen begrepen worden.
Je liegt,  bedriegt
leugens hangen als een waas om je heen.
Een dwaas die tegenwerkt
telkens als je in de spiegel kijkt.
De herinnering in je hart geklemd
De jaren in het gezicht gesneden
De belofte aan jezelf,
staat met één been buiten de deur.
De plaats waar echte liefde bestaat
Daar waar ze nog in je geloven.
Daar waar mistige dagen verdwijnen
en waar daden niet alleen woorden zijn .

Kun je nog bevatten
hoe je ooit geliefd werd ?
Daar waar het hart was
daar waar je naam gekoesterd werd .

Je woont
waar je kussen ligt
Je lieft
tussen de lakens

0peningen gevonden
voorbij het welgevormde
hart der harten . . .

#Nien




.

Ondergronds Verbonden.

Ik liet je los
Vaarwel
'mijn' Deva
ik liet je
met pijn gaan.

Stil
schreeuwend
ren ik door
de lege kamers
van mijn ziel.

Al zoekend
naar  warmte
liet ik los
en ben ik
je  kwijt.

Alleen
wij weten
wat ooit was
en wat nooit
zal zijn

Ons draadje
wacht stilletjes
ondergronds
onsterfelijk
verbonden.

~ een koortsige Nien ~