Het begon allemaal zo vredig.
De buurvrouw verhuisde en er zou een hele leuke nieuwe aardige buurvrouw
weer komen wonen. Tenminste, dat beweerde de 'oude' buurvrouw. Het jonge meisje geloofde het
verhaal en fietste op de morgen na de verhuizing langs de buren en stak joviaal
haar handje op en zwaaide naar de nieuwe buurvrouw. Helaas, die actie kwam
haar duur te staan. Ze werd achterna geroepen dat ze er niet van gediend was
dat er naar haar gezwaaid werd en dat ze er van overtuigd was dat het jonge
meisje haar de gek aanstak. Het jonge meisje fietste hevig geschrokken snel de hoek
om en vanaf dat moment waren de nieuwe buren een taboe.
Ik wou dat ik kon zeggen dat onze nieuwe buuf een gezellig en lief oud mensje was, maar helaas dat kan ik niet.
Het oude mensje is dermate zwaar overspannen dat ze met haar rappe pootjes alles en iedereen achter zijn of haar vodden en kladden wil zitten.
Gaan dingen niet zoals zij wenst dan helpt een traantje wegpinken altijd erg goed.
Er bestaan gelukkig voor haar altijd wel buren die de struisvogel techniek aanpassen en het maar gelijk geven.
Want een echte Nederlander praat met de meute mee, maar weet van niets.
En als ons dingen echt niet aanstaan, sluiten we de gordijnen en gluren we door een kiertje naar dat wat we toch niet willen missen.
Owja, de buurt gaat er hard op achteruit.
Vroeger hea..? Vroegâh, toen de visjes nog pootjes hadden , toen was de wereld een stuk aangenamer.
En het is de schuld van alle buurtbewoners die niet naar haar willen luisteren dat de wereld zo aan het verrekken is.
Zij die er toch alles aan doet om er een betere situatie van te maken.
Ach, ach... als het regent heeft ze last van haar water, en en als het mooi weer is heeft ze erg veel last van de vogels die kwetteren in de boom.
Een '
Wha!'.....' of een '
Kssst' hoor je dan ook vaker dan het gezellige vogel gekwetter.
Haar ogen liggen vaker op straat dan er auto's rijden, en met haar rappe valse tong wenst ze bijna de helft van de bevolking onder de grond.
"Ik snie joe kop eraf!" of een "
Hoer! Vies wief ! Leugenaars!" hoor je vaker dan een gezellig Hallo!
In kinderen ziet ze vaak een gelijke en het 'zo jij mij, ik jou ' is dan ook een grandioos fenomeen.
Spelende kinderen op straat is not done.
Stoepkrijten is een ernstige milieu aanslag en dat moet dan ook gelijk afgestraft worden met een flinke emmer bleekmiddel.
Het beste effect heb je als je het over stoepkrijt heen gooit die de kinderen nog in de hand hebben.
Op de stoep spelen mogen de kinderen ook niet, want het is toch zeer zeker haar stoep!
Lieveheersbeestjes zoeken in andere tuinen is ook niet toegestaan.
De buurvrouw heeft een zwak voor die lieve beestjes en die horen in die tuinen. Daar horen geen kindervoetjes te lopen. Zij kan ze namelijk zien spelen door het raam en dat stoort haar. Het is dan "mien uutsjicht" en het is logisch dat kinderen dat niet mogen verpesten.
0ok haar chronisch strak gespannen middelvinger vind geregeld de weg naar de hemel.
0f het nu voor de ramen is of dat ze even moet afkoelen in haar tuin, juist op het moment als er veel mensen voorbij komen. Bijvoorbeeld als de school uitgaat. Of voetgangers die voorbijlopen. Ook die worden steevast vast geklampt aan lurven en kladden want aan wie moet ze anders haar ergernissen over de buurt kwijt? Want ojee, stel je voor dat je iets mist op straat.
Stel je voor, ze praten over jou en dat is natuurlijk niet leuk als je niet weet wat ze te vertellen hebben.
0ok loopt ze bijna een marathon per dag.
Van voor naar achteren , van raam naar raam.
0f het nu boven of beneden is,het maakt haar niet uit.
Ze wil weten wat er in de wereld gebeurd.
En ze tolereert geen indringers in haar tuin,
geen vreemd mens, geen vreemd dier, en zeer zeker geen blad van andermans boom.
Het is een gegeven feit dat iedereen liegt, behalve het buurvrouwtje.
Heel raar eigenlijk, en het is best wel zielig ..
De hele wereld is tegen en niemand heeft respect voor haar.
Zij begrijpt dat niet. Want actie en reactie is iets wat niet in haar quote boekje voorkomt.
Gelukkig heeft de buurvrouw een flinke dosis mensenkennis en weet ze in één oogopslag wat voor vlees ze in de kuip heeft.
Zo zijn er mensen die opeens ongedierte in huis hebben, of ze hebben ineens werk in de oudste branche van de wereld. Ik heb dan ook erg veel respect voor het feit dat mijn buurvrouw haar emoties zo goed onder controle heeft. Er zijn maar weinig mensen die emoties zo kunnen sturen dat ze op commando tevoorschijn komen.
Zij kan dat.
Ik kan dat namelijk niet.
De buurvrouw heeft het meeste last van haar depressie als ze alleen thuis is.
Deuren moeten het ontgelden en worden dan ook 10 keer per minuut dicht geslagen.
Schreeuwbuien zijn vooral heerlijk als je alleen bent .
Niets is zo fijn om in stilte te leiden zolang iedereen het maar kan horen.
Ach, ik heb één troost ..
het mensje is in ieder geval niet eenzaam.
Op de koffie gaan hoef ik dus niet.
#Blont
