Damn You!!

Ik had harder tegen je moeten zijn,
de wind had zich gedraaid
en ik zag de storm niet aankomen.
Ik zag jou in je ogen
ze waren dood
ze waren leeg.
Ze keken verloren.

0ngeschoren droomde je
van vrijheid en gelukzaligheid
Je mond fluisterde
opgesloten fragmenten
fiasco en zwakte
voorspoed en glorie.
Je voelde je verloren.


Elke morgen heb je de courage om op te staan.
Elke morgen heb je het lef om tegen de wereld aan te schoppen.
Elke morgen bijt Karma jou in je billen,
Elke morgen geven actie en reactie je een reden om te stoppen.

Doornen groeien waar bla'dren geen ruimte hebben
Pijnlijke momenten krijgen geen kans tot reconstructie

Als je bent gegaan...
Lach dan eens naar mij...


Het ga je goed...
=x=



#Nien



.

Caitlin Cassidy

Haar gemoed 

zo rustig
zo kalm

zo onder de indruk 

Ze is verliefd op hem 

en op haar baby
vertederd 

door zuivere onschuld.

 Zijn ogen 

vertellen meer
dan woorden 

ooit kunnen beschrijven

 Hij is verliefd op haar

en op hun dochter
Vertederd 

door eerste geluidjes.

 Een kostbaar wonder
hel'dere oogjes kijken verwonderd
naar haar papa en mama

wachtend op haar welkomskus

 

Zij is mooi.

Zo puur.

Zo hem.

Zo haar.

Mijn ode aan Frouke en Johan.

Zij zijn de makers van dit mooie wonder.

 

  #Nien

Nooit meer. Nooit weer !!

Stilgeslagen zat ze van angst ineengedoken op het harde tuinbankje.
Dreigend stond het viertal voor haar, honend en met gebalde vuisten. *Sla haar op der gore bek!!* schreeuwde een jongen van 14.
Een meisje van amper 12 voelde medelijden met het bange meisje op de bank maar uit angst voor de 'grote jongens'  sloeg ze het kind toch met haar schooltas tegen de vlakte.
Zo van het bankje af. BAM!!  Het meisje viel achterover op de tegels. Haar hoofd bloedde en het groepje kinderen lachte gemeen en schreeuwden haar toe; "kijk nog eens naar ons en we slaan je weer in elkaar".
Het  meisje gaf geen kik, ze was te bang om  te huilen van de pijn. Eigenlijk voelde ze de pijn niet, maar bij het  zien van het bloed op de tegels wist ze dat het haar ergens zeer moest doen.
 Ze was te bang om de pijn te voelen. Pas toen ze in de gaten had, dat het groepje echt verdwenen was probeerde ze op te staan. Ze was alleen. Ze ging weer op het bankje zitten. Ze was op haar hoede.
Maar ze was echt alleen.  Iedereen was naar huis. Logisch, het groepje had haar opgewacht toen ze uit school kwam.
Zij dacht het groepje slim af te zijn en had nog even de leraar geholpen met het schoonmaken van het lokaal.
Het groepje tuig was helaas ook slim geweest en zij hadden achter het fietsenhok op haar staan wachten.
 Het meisje haalde een papieren zakdoekje uit haar schooltas en veegde daarmee de snee op haar voorhoofd  schoon. Zacht kwamen de tranen, maar ze deden haar niets meer.
"Dit was de laatste keer!" beloofde ze zichzelf.  Nooit meer zouden zij haar pijn doen. Nooit meer wilde ze van de meester horen dat zij zich niet moest aanstellen.
Dat zij weerbaarder moest worden. Dat ze maar eens van zichzelf af moest gaan slaan. "Nooit meer!! Nooit weer!! "schreeuwde een stem in haar hoofd. 
Ze liep het lange rechte pad af, weg van school.  Ze liep het voetpad langs en de wond op haar voorhoofd begon pijnlijk te voelen.
"Nooit meer!!!" riep het stemmetje weer. "Nooit weer!!"  Ze stak de drukke weg over. Ze zag de mensen kijken "Oh, jij bent vast zo'n vechtkind" Tuig!! " 
Ze bleef even stil staan voordat ze over de gele streep van de stoep verder liep . . Ze zag de bestelbus komen en deed een stap opzij.
De bus raakte haar frontaal en ze maakte een harde smak op het teer.  "Het was een vreselijk ongeluk, ze  struikelde en kwam onder een grote auto.
 Ze hebben nog geprobeerd om haar te reanimeren maar dat mocht niet baten" wist een leerkracht de volgende dag geschrokken en in tranen te vertellen.
 "Mijn God, wat moet dat kind geleden hebben die laatste minuten van haar leven!"
Zij moest eens weten .....

#NienBlonT




*Na aanleiding van reacties op het vorige blog Pest een eind op! *

Pest een eind op!

Een eeuwenoude gewoonte steekt af en toe met een groot treurig kruis boven de grond uit.
Pesten. Elk kind heeft er wel eens mee te maken gekregen en elk kind weet dat het niet fijn is om gepest te worden. Dat het kwetsend is.
Waar vroeger kinderen uitgescholden werden met "Dikzak, lelijkerd, stinkerd, schobbejak, doerak, hoerenjong of schoft" vliegen anno nu de lichaamsdelen en enge ziektebeelden om onze oren.
"Domme kankertrut!, Lelijke kut, Smerige anaalneuker, Krijg de kanker!,  Gore kankerslet! , Kleine nageboorte!, Internetneuker!  Kankerhomo!"
Maar als wij nou die scheldwoorden uiteen gaan zetten, dan zou toch de grootste pester zichzelf eens moeten afvragen hoe hij er in Godsnaam bij komt om "kankertrut" te roepen. Of "lelijke kut!" Wat weet de pester van haar vaginale toestanden? Ik neem aan niets.
En zou die persoon wel kanker hebben, dan wordt het dringend  tijd dat iemand de pester eens goed bij zijn oren pakt en hem voor straf een 3 uur durende video laat zien waarop een mooi mens dood ligt  te gaan aan deze pijnlijke rot ziekte!  Maar iemand  homo, lelijk, trol of vet noemen heeft ook een  rottende uitwerking. Het breekt een kind stelselmatig af. 
Pesters ´verkankeren´ een gezond kind tot het uit pure ellende in elkaar zakt.
Pesten beperkt zich ook niet tot alleen de stoeprand, pestkoppen zoeken het slachtoffer op daar waar ze maar kunnen. Geen gelegenheid laten ze voorbij gaan om te jennen en te etteren.
Of het nou op het internet is, voor de huisdeur, in winkels,  onderweg naar school, op  school.  Pesters maken de wereld klein voor het slachtoffer.
Tim zijn wereld was zo klein dat hij zelfmoord pleegde.
Overal waar hij keek zag hij zijn pesters.
Ze hadden hem gebroken.
Hij was stuk gemaakt.

Waar een kind het eerste schooljaar vol zelfvertrouwen tegemoet ging , kruipt het met steeds meer tegenzin richting schoolplein.
Rollende ogen, wijzende vingers en misplaatste grappen denderen het schoolplein over. `Daar heb je dat domme asociale kind weer!!`
Het feit dat mensen elkaar "dom" noemen is ook zoiets vreemds, want wanneer is iemand nou eigenlijk aso of dom? Als een kind het schoolplein op komt met kleding uit een second hand shop omdat ouders het financieel niet meer redden in deze maatschappij?
Als die persoon niet helemaal mee kan komen in een groep?  Als iemand stottert? 
Als iemand om half negen op bed gaat en midden in de nacht nog wakker ligt omdat hij zich afvraagt of ze de volgende dag weer uitgescholden of bedreigd gaan worden?
Vaak zijn pesters kinderen en volwassenen die 'vroeger' zelf ontzettend zijn gepest en zich er onvriendelijk voor bedanken om ooit weer gepest te worden. Want eerlijk is eerlijk,  niet alleen kinderen maken zich schuldig aan pesten. Vaak doen volwassenen er nog een schepje bovenop. En een goed voorbeeld, doet goed volgen. Nietwaar? Mensen weten dat pesten pijn doet. Mensen weten dat pesters een ziel kunnen breken, en mensen gaan daarmee vaak door tot het gepeste kind verhuisd of gebroken is. Want dat geeft voldoening. Zo voelen zij zich sterker in het pestgedrag, zij voelen zich onoverwinnelijk.
Want een mens dat stuk en gebroken is, is geen bedreiging meer. Vaak  zijn pesters trots op hun gedrag, ze voelen zich stoer en willen bij  "de sterkste groep"  horen. 
Maar als alle gepeste kinderen zich zouden gaan verzamelen, heb je ook een groep.
Een groep die zich kan verdedigen tegen de pesters, want samen sta je sterker!
Mooie mensen pesten dan ook zelden, ze hoeven zich namelijk niet te bewijzen.
Pesters zijn 'groot' als ze in een groep staan. Staan ze alleen,  functioneren ze net als ieder ander onzeker kind dat op zoek is naar zijn plekje in de wereld.

Ik zeg;

Laten we in plaats

 van mensen breken,

mensen helpen.

Vriendelijke groet,

een huppelkut.

#NienBlonT

.

Foto door ChannshineePhotography

Lief.

De namenrivier
schreeuwt om de jouwe
gevolgd  door passie.

~
Smachtend op een golf van vuur.
Hunkerende affectie.

#Nien.

.

BlonT go's round

Iemand vroeg ooit eens ; Hey Nien , hoe is jou leven ontstaan ?
Ach.. antwoordde ik dan,
het was geen denderende oerknal naar mijn weten ...
Maar raar maar waar, Nien beloofde dus [na stevig aandringen] om een verhaal te typen over haar leventje.
Maar hoe begin je een levensverhaal ?
Net als ieder ander maakte ik ook dingen mee die invloed hebben op mijn rugzak, mijn visie, mijn gemoedstoestand en op mijn verdere ontwikkeling.
0f het nou lag aan mijn ouders die hun best deden om mij te temmen, mijn familie die dwaas door het leven ging of mijn vreselijke drang om de wereld te ontdekken ..

Jarenlang reisde ik de halve wereld rond, en  probeerde ik de mens achter de mens te ontdekken.
Mijn eigen ik te ontdekken.
En tussendoor zorgde ik ervoor dat ik niet in zeven sloten tegelijk verzoop .
Gewoon goed voor mezelf zorgen dus..
Mijn jarenlange zwerftocht liet mij stiekem toch in zeven sloten tegelijk lopen,
opnieuw omhoog krabbelen en alsnog in alle sloten tegelijk donderen. Ik kon dat.
Ik wou mensen niet belasten met mijn verleden, en vooral niet zielig gevonden worden.
Niet horen ; áh..jij was dat kind met die rugzak, maar daar staan; de grote vrouw die ze was !
Ik volgde mijn grootste trots; mijn stijfkop. Mijn passie was en is nog steeds om confrontaties op te zoeken .
Het maakte mij eigenlijk alleen maar harder. Voor anderen , maar nog meer voor mijzelf.
Muren werden opgetrokken , mannen waren een "hulpstuk" en wilde rivieren werden dwingend getemd. Het verleden liet ik los, ik liet haar gaan in mijn rivier van  tranen en ik ging op zoek naar iets waarvan ik dacht dat ik het moest hebben, moest zien , moest ervaren.
Wat dat was ? ik zou het niet weten.
Ik zocht vaak naar antwoorden , maar leerde in de loop der jaren dat antwoorden vaak niet relevant zijn.
Ze doen er gewoon niet toe, het is het doen wat een mens zo uniek maakt.
Mensen kunnen zoveel denken, zoveel willen, zoveel verwachten, "totdat het weg is of ooit was ".
Ze hebben stomweg te lang gewacht.. teveel gedacht of ze lieten de tijd sterven door niets te ondernemen om dat te doen wat ze eigenlijk het liefste hadden willen doen.Vriendschappen verwateren ,worden soms [en ook wel vaker] zelfs vergeten en oude gezichten krijgen de verkeerde naam.

Mijn levensloop die ik had uitgedaagd , nam een loopje met mij.
Ze lieten mij dood en leven zien, moord en doodslag , liefde en ontroering.
Mijn leven liet mij vaak verbaasd ,vertederd of geschrokken achter. En zo leerde ik dat mens zijn en je mens voelen niet verkeerd is. Het mag.
Ik was  dankbaar voor elke ervaring, en nog dankbaarder dat ik weer een situatie had overleefd .
Vaak vroeg ik mij af of ik iets kon veranderen in de werelden waar ik was, waarom er zoveel dingen gebeurden zoals het gebeurde.

Waarom werden goede mensen ziek,
en wou een verrotte ziel niet verrekken ?
Waarom gingen mensen scheiden,
als ze zich eeuwig trouw hadden beloofd ?
Waarom had een mens zoveel laagjes,
terwijl hij maar één kant laat zien ?
Waarom liepen mensen voor problemen weg,
terwijl ze vaak zelf het probleem waren ? Maar antwoorden kreeg ik niet.
Het was ook niet meer relevant.

En het is ook nu niet meer van belang.
Mijn kinderen zijn van belang, zij geven meer antwoorden dan reizen kunnen beantwoorden.
Ik ontdekte mijn 'ik' dicht bij mijn hart.


#Nien


Wees hard voor jezelf en mild voor een ander.
Verwacht niets van een ander, wat je zelf kan doen . 
Voor alles komt nieuw,
en alles nieuw krijgt met de tijd een grauwe kleur.





.

MoordWijf

 

Geduldig serpent

ruwe kantjes van een vrouw

Genadeloos onderschat

@Nien

Gezocht; verse liefde

Datingsites op het internet, wie is er tegenwoordig niet groot mee geworden. U niet? Ik als veertiger kijk sinds ongeveer 10 jaar tegen online datingsites aan. Ongewild. Op YouTube als reclame tijdens het laden van een film over 'De lelijkste hond van de wereld is dood". Een onzinnig filmpje, maar door een belachelijk reclamefilmpje nog stompzinniger.  Op facebook adverteren de datingexperts met een  keuzemenu waar alleen al het doorspitten van de kandidaten een schaterlach teweeg brengt. Heb je een kort lontje, of is je neus te klein in verhouding met je hoofd?  Heb je al een partner maar geen goed sexleven en zoek je een beetje  'lekker' vertier of afleiding? Kom naar de datingsite!!  Elk mens kan een profiel aanmaken waarbij hij of zij aangeeft wat hij of zij nou precies wil in het leven. Een partner is heel eenvoudig  samen te stellen.  Vink af wat u niet kan waarderen in het karakter van een mens en klik op 'zoeken'.  Wilt u een vrouw met borsten, zonder borsten, grote borsten, kleine borsten, geen geloof, streng geloof, of u zoekt een vrouw die ongelofelijk sterk in het leven staat ..  u klikt, de zoekmachine vindt.   De zakenman die geen tijd heeft voor zijn vrouw en kinderen zoekt op Lexa een 'partner' waarbij hij duidelijk aangeeft geen relatie te willen. Ik lees; de man wil geen verplichtingen, hij zoekt een goedkoop en gewillig neukertje. Het alleenstaande moedertje zoekt een zelfstandige man om samen de wereld te ontdekken.. Ik lees; ze glibbert van man tot man zolang zijn zak maar goed gevuld is. En dan heb ik het over zijn broekzak. What else?   Of die ene boer die bij Boer zoekt vrouw geen kans maakte vanwege zijn lompe opmerkingen en zijn nogal ranzige uiterlijk, zoekt op Badoo een echte vrouw en geen barbiepop. Lompe boer zoekt namelijk een vrouw die geeft om het innerlijke van de  mens. Ik lees; Boer zoekt oud en versleten wijf dat geen ruk geeft om haar uiterlijk en bij dag en dauw  wil opstaan om de koei'n te melken. Voor dat soort mensen is een datingsite een uitkomst. De bedenker daarvan zou eigenlijk  een lintje verdiend hebben. Een virtueel lintje. Verkrachters, pedofielen, vrouw onvriendelijke mannen, man onvriendelijke vrouwen, je vind ze vooral op het internet. Elk mens kan zich mooier voordoen dan hij of zij is. Lelijke mensen worden mooi en mooie mensen zijn de eenzaamheid beu. Er zijn mooie relaties ontstaan door datingsites, maar mensch, kijk eens om u heen..Er lopen zoveel mooie mensen rond.
En daar komt bij, lelijkheid is maar relatief, nietwaar?

Sjeanine.

17 september 2012

StruikelBlok

De stommen overschreeuwen

dat de blinde ziet

waar de  kreupele struikelt

#Nien

15 september

Afgestorven Haiku

Hier en daar sterven
stemmen in het stiltebos 

en zwijgt de avond ijskoud

#Nien 

15 september 2012

.

Gootsteenontstopper

Door koortsbuien aangeslagen keek ze bedroefd richting  slaapkamerdeur.
Ze wist dat zij elk moment kon binnenkomen, maar de tijd leek een eeuwigheid te duren.
Sinds het overlijden van haar zusje was Sara steeds vaker ziek thuis en sinds twee maand was ze terminaal thuis. Haar moeder verzorgde haar trouw elke dag.  Zij hield haar angstvallig in het oog want je kon nooit weten wanneer het noodlot zou toeslaan.  Eten kon Sara bijna niet meer,  haar maag werkte alles net zolang omhoog tot ze uitgeput van het braken als een hoopje ellende inééngedoken in bed zakte.
Niemand mocht bij haar langskomen op ziekenbezoek,  infecties lagen overal op de loer wist haar moeder.  Weken geleden had ze een lieve oppas gehad, Beb van de thuiszorg maar haar moeder had haar weggestuurd; ze lette niet goed op zei haar mama. Sara was erg verdrietig geweest toen de oppas verdween want Beb kwam vaak  even bij haar kwam zitten om een verhaaltje voor te lezen of om even gezellig te babbelen over zaken die Sara aan het hart gingen.

Haar moeder was een krachtige , sterke vrouw die haar verdriet stilletjes droeg - vaak zelfs verborg om er helemaal voor Sara te zijn-.
Haar mama was er kapot van geweest toen haar zusje dood ging maar gelukkig vond ze veel steun aan haar nieuwe vrienden die ze steeds weer maakte. Op een morgen had haar moeder hysterisch geschreeuwd dat er een dokter moest komen, haar zusje lag levenloos in bed na een lange slopende koorts bui .
De dokters stonden voor een raadsel , haar complete immuunsysteem was kapot.
Geen medicijn had nog kunnen helpen.
Sara en haar zusje waren al van kinds af aan erg ziek ,
en het was alleen maar een kwestie van tijd dat ook Sara eindelijk rust vond.
Sara kneep haar oogjes dicht om de tranen te onderdrukken maar een droge snik kon ze niet vermijden.
Met haar 11 jaren en met een gewicht van 29 kilo was ze te zwak om haar zusje te missen.
Haar moeder kwam binnen om Sara haar nieuwe medicijnen te geven , ze gaf haar een liefdevolle knuffel en een kus op haar voorhoofd
- sara sloot haar ogen , ze was erg moe -
De deurbel ging en haar moeder trok zachtjes de deur achter zich dicht .

Drie maand later vertrok de moeder van Sara naar een villa in Spanje, ze kon de herinneringen ter plekke  niet meer aan.  Twee kindertjes had ze verloren, en ook haar man wou niet bij haar terug komen om haar leed te verzachten of te delen.  Tien jaren lang vocht ze voor zijn liefde. Tien jaar lang had ze geprobeerd om alleen voor twee zieke kindertjes te zorgen, en sinds de dood van haar jongste dochter stond ze er helemaal alleen voor. Gelukkig had ze de kinderen nog, anders had niemand .. maar dan ook echt niemand eraan gedacht om haar te vragen hoe het nou met haar ging.


 Nu was ze 100.000 euro rijker , dat was toch best wel een kleine troost.
Die achterlijke Beb moest eens weten. "Jij hebt het MBP-syndroom!!" had Beb tegen haar geschreeuwd "ik ga je melden bij het AMK!! Dat kon ze niet toelaten, wat een vreselijke moeder zou ze zijn als ze toeliet dat iemand haar kinderen van haar zou wegnemen. Nooit!! Nooit zou ze dat toelaten!!

0ntstaan samen met mijn mini-mie [zittend op schoot] op 12 juni 2009 , kleppend over school-vriendjes en over het alledaagse leven van andere kinderen. Geluk is niet altijd vanzelfsprekend.

Afrasteringen

Ondergedoken
gekweld door wrang verleden
wezenloos beton

 

Waar muren stil opleven
en gezichten verdwijnen.

 

 

 

 

 

#Nien

24-8-2012

No More .

Gehypnotiseerd door de regen,
neus tegen het beslagen raam .
Jij was daar ...
daar waar druppels wegvloeien .
De kou laat je huiveren
inwendig schreeuw je het uit .
Rennen wil je
ver weg .. verdwalen.
Daar waar ze je niet kunnen vinden
daar waar alle tranen begrepen worden.
Je liegt,  bedriegt
leugens hangen als een waas om je heen.
Een dwaas die tegenwerkt
telkens als je in de spiegel kijkt.
De herinnering in je hart geklemd
De jaren in het gezicht gesneden
De belofte aan jezelf,
staat met één been buiten de deur.
De plaats waar echte liefde bestaat
Daar waar ze nog in je geloven.
Daar waar mistige dagen verdwijnen
en waar daden niet alleen woorden zijn .

Kun je nog bevatten
hoe je ooit geliefd werd ?
Daar waar het hart was
daar waar je naam gekoesterd werd .

Je woont
waar je kussen ligt
Je lieft
tussen de lakens

0peningen gevonden
voorbij het welgevormde
hart der harten . . .

#Nien




.

Ondergronds Verbonden.

Ik liet je los
Vaarwel
'mijn' Deva
ik liet je
met pijn gaan.

Stil
schreeuwend
ren ik door
de lege kamers
van mijn ziel.

Al zoekend
naar  warmte
liet ik los
en ben ik
je  kwijt.

Alleen
wij weten
wat ooit was
en wat nooit
zal zijn

Ons draadje
wacht stilletjes
ondergronds
onsterfelijk
verbonden.

~ een koortsige Nien ~

Mijn kleine grote broertje.

Stel, je hebt een broertje.. zo één waar je als kind zijnde de schuld aan kon geven als er iets mis ging. Zo'n broertje die speciale rechten had, waar niemand aan mocht komen behalve jij. Zo'n broertje heb ik. Alleen heb ik hem pas vorig jaar 'gekregen'. Gevonden eigenlijk . Of hij vond mij, dat mag ook. Hij is al groot. Hij is zelfs al volwassen, maar het blijft een feit dat niemand aan hem mag komen. Alleen ik. Hij is mijn kleine broertje waarbij ik het gevoel heb dat ik hem toch een beetje moet beschermen. Ook al is hij nu groot. Mijn kleine grote broertje. Hij en ik delen alleen de genen van onze moeder en Godzijdank zijn die zo nihil, dat ze te verwaarlozen zijn. Wij willen namelijk niet in de schaduw van onze genen leven. Wij stralen onze eigen genen. Wij leven onder het motto; Divide et impera!  Sommige mensen zitten gevangen in familiebanden, leven onder het juk van de druk van anderen. Maar dat gevoel hebben wij dus niet. Zulke mensen hebben wij verbannen. Mijn broertje en ik.  "Alles mag en niets moet" en het "Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg"  is een motto die bij ons diep geworteld zit. Alhoewel ik moet bekennen dat mijn broertje mij gevangen heeft, door zijn hele doen en laten. Mijn 'kleine' broertje heeft mijn respect gekregen, zomaar. Omdat hij dat verdiend heeft. Zoveel meegemaakt in zijn 36 jaren bestaan, maar toch weet hij zijn rug recht te houden in deze wereld. Hij weet waar hij staat in dit leven. Samen met zijn vrouw. Sinds gisteren officieel. Zij staan zij aan zij. Zij zijn samen één. Zij kunnen dat. Zij willen dat. En zij doen dat goed! Daarom ben ik trots. Trots om voluit te kunnen zeggen dat ik trots ben op mijn kleine broertje!

Want dat ben ik!
~Op mijn kleine grote broertje!! ~

@NIEN!

Gedachten tot het eind der beeldentijd.

Ik zag jou vannacht ..,
je kwam alweer mijn droom binnen .
Je liep in een lege ruimte ,
en je kwam tergend langzaam op mij afgelopen .
Jou ogen waren op mij gericht ,
als een roofdier die naar zijn prooi kijkt .
Je glimlachte melancholisch en je ogen waren zo hard als graniet .
Je vertelde mij dat je me iets wou laten zien .
"Iets" wat je mij niet wou ontnemen .
Plotseling deed je een stap opzij en er kwam een kind achter jou vandaag.
Hij hield jouw been stevig vast en keek verbaast naar mij .


Jij bukte en tilde het jongetje op en drukte het behoedzaam tegen je aan . .
Het kleine jongetje dat nu op jou arm zat , keek mij nu nieuwsgierig aan .
Hij kende mij niet - ik herkende hem niet .
Hij wende zijn blonde koppie weg en vroeg ;
Papa ? Wie is die mevrouw ? Wat doen we hier ? Gaan we zo ?
Jij knikte langzaam met je hoofd en terwijl je mij strak bleef aankijken , zei je ;
Ja schat we gaan zo , maar eerst wil ik je laten zien waar we vandaan komen .
Vooral waar jij vandaan komt .

"Zie je mijn lieve Engel,
wij hebben allemaal een stukje verleden waarin we een grote rol hebben gespeeld ,
een stukje liefdesverleden. En uit dat stukje verleden ben jij ontstaan .
Grote mensen maken fouten , veel fouten .
- soms levensbedreigende fouten -
En jij mijn lieve schat ,jij bent geen fout - jij bent mijn ziel . "
Begrijp je wel wat je papa tegen je zegt ?
  De kleine jongen schudde zijn hoofd , hij begreep het niet .
Jij zette het jongetje op de grond en keek mij met een  harde blik aan .
Dat , mijn lieve kind , is jou mama .
Dat is jou stukje verleden .
Zeg maar dag .

Je tilde het jongetje weer op en je draaide je triomfantelijk om.
Het Jongetje keek over je schouder naar mij met een net zo'n lege blik als jij dat had .
Ik wou graag naar je toe rennen ,
maar mijn benen waren zwaar als lood.
Ik zou je graag omarmen ,
maar mijn armen hingen in beton.
Zelfs mijn hoofd was niet meer van mij .
Al mijn gedachtes vlogen om mijn hoofd .
- ze gaven een beeldenvoorstelling -
De beelden van toen .

Ik werd bezweet wakker ,
en was blij dat het maar een droom was ...


toch ....?






#Nien.




.

BuikEmotie

Goedendag.
Ik ben een buiktype.
Ik voel met mijn buik en alles wat mij tegenstaat slaat op mijn buik.
Mijn buik reageert instinctief waar mijn brein verdoofd toekijkt.
Mijn buik en ik zijn één.
Wij zijn in staat om complete structuren in de wind te blazen.
Pragmatische emoties weten wij als geen ander te scheiden
van overtollige negatieve buikkrampjes.

Een nadeel is dat mijn brein vaak ontkent dat mijn buik ook inspraak heeft.
Zij wil namelijk heerser zijn over mijn lijf.
Luchtig als mijn buik reageert, zo beheerst werkt mijn brein.
Mijn brein is een waarnemer, ze is een denker.
Zij denkt namelijk dat zij de controle heeft.
Mijn brein beheerst de kunst om emoties te analyseren
en om te zetten in prikkelende beeldspraak.
Verloochenen dat mijn buik existeert, dat is wat ze doet.

Sensationeel betrekt mijn buik met regelmaat mijn mond in het gevecht.
Hartstochtelijk knalt mijn mond
 mijn verdoofde brein verloren emoties voor zijn kop
om daarna gecontroleerd de situatie meester te zijn.
Afkeurend veroordelen mond, brein en buik ongecontroleerd krankzinnig gedrag
die onzuiver op ze af  komen.
Mijn buik heeft een energie die zich manifesteert in een ongekende energie om
direct te ontploffen bij een directe aanval.
Mijn buik is maar klein, maar qua mentale intelligentie groots!

Aangenaam...

Nien.
20 juli 2012

.

BuufGedonder

Het begon allemaal zo vredig.
De buurvrouw verhuisde en er zou een hele leuke nieuwe aardige buurvrouw
weer komen wonen. Tenminste, dat beweerde de 'oude' buurvrouw. Het jonge meisje geloofde het
verhaal en fietste op de morgen na de verhuizing langs de buren en stak joviaal
haar handje op en zwaaide naar de nieuwe buurvrouw. Helaas, die actie kwam
haar duur te staan. Ze werd achterna geroepen dat ze er niet van gediend was
dat er naar haar gezwaaid werd en dat ze er van overtuigd was dat het jonge
meisje haar de gek aanstak. Het jonge meisje fietste hevig geschrokken snel de hoek
om en vanaf dat moment waren de nieuwe buren een taboe.

Ik wou dat ik kon zeggen dat onze nieuwe buuf een gezellig en lief oud mensje was, maar helaas dat kan ik niet.
Het oude mensje is dermate zwaar overspannen dat ze met haar rappe  pootjes alles en iedereen achter zijn of haar  vodden en kladden wil zitten.
Gaan dingen niet zoals zij wenst dan helpt een traantje wegpinken altijd erg goed.
Er bestaan gelukkig voor haar altijd wel buren die de struisvogel techniek aanpassen en het maar gelijk geven.
Want een echte Nederlander praat met de meute mee, maar weet van niets.
En als ons dingen echt niet aanstaan, sluiten we de gordijnen en gluren we door een kiertje naar dat wat we toch niet willen missen.
Owja, de buurt gaat er hard op achteruit.
Vroeger hea..? Vroegâh, toen de visjes nog pootjes hadden , toen was de wereld een stuk aangenamer.
En het is de schuld van alle buurtbewoners die niet naar haar willen luisteren dat de wereld zo aan het verrekken is.
Zij die er toch alles aan doet om er een betere situatie van te maken.
Ach, ach... als het regent heeft ze last van haar water, en en als het mooi weer is heeft ze erg veel last van de vogels die kwetteren in de boom.
Een 'Wha!'.....' of een 'Kssst' hoor je dan ook vaker dan het gezellige vogel gekwetter.

Haar ogen liggen vaker op straat dan er auto's rijden, en met haar rappe valse tong wenst ze bijna de helft van de bevolking onder de grond.
"Ik snie joe kop eraf!" of een "Hoer! Vies wief ! Leugenaars!"  hoor je vaker dan een gezellig Hallo!
In kinderen ziet ze vaak een gelijke en het 'zo jij mij, ik jou ' is dan ook een grandioos fenomeen.
Spelende kinderen op straat is not done. 
Stoepkrijten is een ernstige milieu aanslag en dat moet dan ook gelijk afgestraft worden met een flinke emmer bleekmiddel.
Het beste effect heb je als je het over stoepkrijt heen gooit die de kinderen nog in de hand hebben.
Op de stoep spelen mogen de kinderen ook niet, want het is toch zeer zeker haar stoep!
Lieveheersbeestjes zoeken in andere tuinen is ook niet toegestaan.
De buurvrouw heeft een zwak voor die lieve beestjes en die horen in die tuinen. Daar horen geen kindervoetjes te lopen. Zij kan ze namelijk zien spelen door het raam en dat stoort haar. Het is dan "mien uutsjicht" en het is logisch dat kinderen dat niet mogen verpesten.
0ok haar chronisch strak gespannen middelvinger vind geregeld de weg naar de hemel.
0f het nu voor de ramen is of dat ze even moet afkoelen in haar tuin, juist op het moment als er veel mensen voorbij komen. Bijvoorbeeld als de school uitgaat. Of voetgangers die voorbijlopen. Ook die worden steevast vast geklampt aan lurven en kladden want aan wie moet ze anders haar ergernissen over de buurt kwijt? Want ojee, stel je voor dat je iets mist op straat.
Stel je voor,  ze praten over jou en dat is natuurlijk niet leuk als je niet weet wat ze te vertellen hebben.
0ok loopt ze bijna een marathon per dag.
Van voor naar achteren , van raam naar raam.
0f het nu boven of beneden is,het maakt haar niet uit.
Ze wil weten wat er in de wereld gebeurd.
En ze tolereert geen indringers in haar tuin,
geen vreemd mens, geen vreemd dier, en zeer zeker geen blad van andermans boom.

Het is een gegeven feit dat iedereen liegt, behalve het buurvrouwtje.
Heel raar eigenlijk, en het is best wel zielig ..
De hele wereld is tegen en niemand heeft respect voor haar.
Zij begrijpt dat niet. Want actie en reactie is iets wat niet in haar quote boekje voorkomt.
Gelukkig heeft de buurvrouw een flinke dosis mensenkennis en weet ze in één oogopslag wat voor vlees ze in de kuip heeft.
Zo zijn er mensen die opeens ongedierte in huis hebben, of ze hebben ineens werk in de oudste branche van de wereld. Ik heb dan ook erg veel respect voor het feit dat mijn buurvrouw  haar emoties zo goed onder controle heeft. Er zijn maar weinig mensen die emoties zo kunnen sturen dat ze op commando tevoorschijn komen.
Zij kan dat.
Ik kan dat namelijk niet.
De buurvrouw heeft het meeste last van haar depressie als ze alleen thuis is.
Deuren moeten het ontgelden en worden dan ook 10 keer per minuut dicht geslagen.
Schreeuwbuien zijn vooral heerlijk  als je alleen bent .
Niets is zo fijn om in stilte te leiden zolang iedereen het maar kan horen.

Ach, ik heb één troost ..
het  mensje is in ieder geval niet eenzaam.
Op de koffie gaan hoef ik dus niet.

#Blont

DSM~IV~TR .

Wisselbare triestigheid

Afgevlakte wolk

Melancholische glimlach


Subiet manisch afgeleid
Plompverloren verloren.

#Nien.
15 juli 2012.

 

 

Fotografie; ChannshineePhotography

.

Aangeknaagde geest van het 'toen'.

Zwijgend keek ze naar haar monitor.
De woorden stonden als gebeiteld op haar netvlies.

"een onbemand leven dat er altijd zal zijn
zonder ooit een spoor achter te laten"
- je was spoorloos aanwezig -

Flarden van het moment kregen een eigen leven,
en beleefden het 'toen' opnieuw.

Weet je het zeker , weet je het echt zeker ?
De vraag van toen was zo vanzelfsprekend,
het moest voltrokken worden.
Ze kon niet anders .
Welk een leven had ze het kleine vruchtje kunnen geven ?
Er waren teveel onzekerheden die haar moederliefde maar in de weg zouden staan.
Moederliefde , dat wat elk kind verdiend.
0nvoorwaardelijke liefde, no matter what.
Ze had er goed aan gedaan,
maar het knaagde zo af en toe stiekem aan haar bewustzijn .
Ze had gevoelens van tekortkomingen,
een zwakke emotie die bij tijden opspeelde als ze een prille moeder haar baby zag wiegen.
En toch beleefde ze hemelse momenten als ze haar eigen gezonde lachende kinderen bekeek
en besefte dat niets vanzelfsprekend was in dit leven.

Haar gedachten dwaalden weer af in het nu.
Ze trok haar neus op en knipperde vol ongeloof met haar ogen.
Hadden die paar regels haar nu totaal van haar stuk gebracht?
Ja, dat hadden ze.
Ze knoopte haar lange  wollen vest wat dichter op haar naakte huid en liep zacht de trap op.
Haar moment was geweest,
de tijd was gekomen voor het nieuwe nu.

Er is altijd een morgen.
En er zal altijd weer een nieuwe dag zijn.



@SjeanineBlonT

KLETS-boem-HO!

Die afdalingsgedachte is zóó hard . .
Wakker worden in je droom , terwijl je nog druk met je dromen in de weer bent.
Niet weten waar het begint of waar het eindigt..
Ben je wakker , of slaap je nog ..?
Ben je aan het doezelen ?
HEEY...wordt eens wakker ...!!!
Hoezo , je vliegt over je lievelingsstad .. over je lievelingsbos..bij een geliefde naar binnen ..??
 Doe niet zo gek . Schakel je sensoren eens aan , en kijk om je heen .
Voel de kracht  ,en weet waar je bent .
Grmbl... wordt nou toch eens wakker !!
"Jou verdrongen psychische toestand laat je zweven..je hebt vast ergens iets niet verwerkt."
Nee, duhh .. ik ben geen Freud... en jij kan niet vliegen .
Maar uh..je moet je rugzak ook niet meenemen je dromen in , dat is erg ongezond .
Wist je dat de meeste mensen in hun slaap overlijden ??
- en dat vast niet omdat ze tegen een lantaarnpaal gevlogen zijn - !!!
Goffer..... wordt toch wakker..!!
Je bent chaotisch ,toch alert , maar je vergeet je waarnemingen .
Hoezo , je kan ze onthouden ? 0hjah .. is dat zo ..??
HEEY.. het leven is geen schaakspel hoor .. er zijn namelijk meerdere tegenspelers ...
DUS WORDT NOU TOCH EENS WAKKER !!
En bij de wee... wist je trouwens dat je scheef vliegt ?
Je vliegt als een impulsief vogeltje achter het wormpje aan.. maar wormpjes vliegen niet hoor ..
Wat doe je in die ruimte ?
Wat zoek je daar ?
Wie wil je beschermen ?
Wat heb je vandaag meegemaakt dat je moet vliegen ?
Hoezo je zag iemand die je eerder hebt gezien ?
Mens , doe niet zo gestoord , je bent aan het dromen .
Wordt wakker en je zult het zelf zien .

De rest van de dag is voorbij , nu hoor je te slapen .. rustig in je bed te liggen en te slapen.
Morgen ben je geen mens , niet alleen kun je overdag niet vliegen , maar je zult echt bekaf zijn van dat rondgehobbel snachts .Ik begrijp het heus wel .. Tss...niet tegen mij zeggen ;dat snap je niet! .. Ik snap alles -tuurluk- , natuurlijk is het lekker om zo vrij te vliegen ,en gaan en staan vliegen waar je zelf wilt gaan . .
Maar die landing is vaak zo hard .!!!
Morgenvroeg wordt je wakker en dan besef je dat je afdalingsgedachte je een noodlanding heeft laten maken .

tot de volgende vlucht .... 


@Nien



.

Voel dan!

Voel je hem ?

Die machteloosheid .
Die onzekerheid .

Voel je hem ?

Die verrekte onzekerheid over wat je nou zou moeten doen ?
Die verrekte onzekerheid over hoe je het had kunnen doen ?
Die verrekte onzekerheid over jezelf .
Die verrekte onzekerheid over die ander .
Voel je hem ?

De vraag of je het anders had kunnen doen .
De vraag of je het anders had moeten doen .
De vraag of je er toen wel goed aan hebt gedaan .
De vraag of je er er nu goed aan doet .
Voel je hem ?

Wat je ooit gedaan hebt ,
was misschien een opwelling - een impuls .
Wat je ooit gedaan hebt ,
was misschien uit een buik-emotie .
Wat je ooit gedaan hebt ,
heeft invloed op de stappen die je zet .
Voel je hem ??

Wat je ooit zou kunnen doen ,
denk na over je opwelling
Wat je ooit zou kunnen doen ,
voel je buik-emotie
Wat je ooit zou kunnen doen,
zet kleine stapjes
- de grote zijn niet te overzien -

Voel je hem ???

ik wel .




NienBlont

Gomorra's verBEELDingsKUNST

Fantasie voor twee

uitgekookte smetvlekken

geprikkelde lust


brandend schaamteloos schaambos

hemelse verdorvenheid 

@Nien

Stil

Arm om je heen
samen in de kast
hart van steen
daar liep het vast

Kippenvel
haan van slag
grote rel
een vreemde dag

In het donker kussen
de buren gluurden mee
brandje blussen
de hormonen heel gedwee

Hellevuur
emoties branden
intens en puur
lippen en handen

Afscheid
nieuw geboren
een feit
ooit was verloren

Emoties verstopt
de wind voelt
alles ingekopt
ik ben afgekoeld .





NienBlont

"Open brief"

Woorden die worden uitgespuugd 

als dunne derrie van een lomperik.

Antipathie overwoekerde als onkruid

en liet de smaak van bittere afkeer achter.

Mijn mooie dochter, nu zestien jaar

jij hebt je kans gehad om haar te leren kennen.

Net zoals mijn andere mooie Mini-mie,

ook die kans heb je weggesmeten.

Ze hebben mijn karakter, had je dat al gemerkt?

0ok zij willen hun eigen weg zoeken,

ik geef ze wel de kans, hier hoeft niemand bitter weg te lopen.

0ok zij zien nu in dat jij veel zoete broodjes verkoopt

stiekem gevuld met steken van ontevredenheid.

Ik pak jou je kleinkinderen af zei je.

Jouw kleinkinderen?

Eens vertelde je mij dat je zo gelukkig was, 

je kreeg eindelijk een echt kleinkind.

Mijn mooie dochters bestonden toen al.

Ik had je toen moeten begraven..

Altijd commotie, boerenpummel gelul.

Tegenspraak van mij accepteerde je niet, met mij kon je niet praten zei je dan.

Kop op.. nu hoef je niet meer tegen mij te praten.

Je bent niet meer welkom, je hebt afgedaan.

Bij bezoekjes kwamen de naargeestigste verwijten naar boven drijven,

als uitwerpselen die uit vergetelheid niet werden begraven.

Ik had je al eens uit mijn hart verbannen,

maar je had stapsgewijs een klein stukje terug veroverd.

Maar weet je?

ik heb jou nu weer begraven.

Je nam vast nooit het moment waar

om te luisteren wat ik eigenlijk vertellen wou.

Het meest pijnlijke is dat jij eigen gemaakte fouten niet toe wil geven.

Maar waar haal jij het lef vandaan om mij mijn fouten in te peperen.

Als vader zijnde hoor je achter je kind te staan, niet tegenover je kind.

Heb jij je wel eens afgevraagd waarom ik zo vroeg uit huis ging of

waarom ik de wereld afreisde en bijna alles deed wat God verboden had?

Vraag jij jezelf wel eens af waarom ik zelden contact zocht in die tijd?

Vast niet, jij had het te druk met je eigen leven.

Begraven zaken nemen geen keer..

0oit zei je 'je krijgt er spijt van dat je gaat'..

ik had er toen geen spijt van, en ook nu heb ik dat niet.

Ik heb er wel spijt van dat ik je toen weer heb opgezocht.

Lang gelee was ik een mens die zocht naar een vader,

die zocht naar iemand die wel naar haar wou luisteren.

Maar ik weet ondertussen dat het niet altijd zo komt zoals het komt,

en dat je af en toe je pad zelf moet leggen.

En dat mensen prima zonder vaders kunnen uitkomen.

Jij hielp mij op weg de grote weide wereld in.

Ik heb je nooit willen kwetsen,

maar jij leerde mij dat je niet bemodderd door het leven kan stappen.

... zand erover?
Ja doe maar.

@Blont

.

Hoerenontbijt

Al jaren 'kwaak' ik over mijn Hoerenontbijt.

0p Twitter kreeg ik de vraag waarom ik het zo noem.

Want ; 'hey Nien, jij bent geen hoer'

Dat klopt.

Ik doe alles gratis.

0ke, laat ik het op zijn [zoals Marianne van Eijk het ooit noemde " Nienische" manier] uitleggen.

Stel je bent een hoer.

Daar is niets mis mee,

want  je werkt hard voor je centjes, slikt alles en hebt daarbij  meestal geen tijd voor een 'stevig' ontbijt.

[ Het klinkt als de gemiddelde huisvrouw... ]

Dan neem je dus snel een kop koffie en een peuk om de ergste 'honger ' te stillen.

Als hoer zijnde klinkt het heel beroerd als je maag zich gaat inmengen in het spel

en de klant denkt dat je hem begeleid met een muziekje.

Aangezien veel mannen denken dat vrouwen hoeren zijn is het logisch

dat ik en vele met mij in de morgen een Hoerenontbijt nuttigen. .

Logisch?

Ja toch?

dat dacht ik al ....

 

Link;

 https://www.facebook.com/notes/sjeanine-blont/hoerenontbijt/10150825607430295

Een losse flodder.

Heldere ogen

geisoleerde zeepbel

spiegel-reflexen


tranen der vergetelheid

verbergen de harde kern .











=xxx=
@SjeanineBlonT

Hoopvol

Uitgescheten ,

bezweken aan 
de geur
van de 
hoop . 




@SjeanineBlonT

.

Ach kom!

0nwaarschijnlijk.
De leugen 
zinnig listig
verprutst.


BlonT


 

*Amen*

Ze 
is een 
gevallen vrouw ..







k*t ,  
de pleisters zijn op ...






@SjeanineBlonT

De Leugen

Je liegt
en speelt anderen wat voor
zodat je het bijna
zelf gaat geloven

Dat jij zelf gelooft
het gaat je goed
tot de treurigheid
van de dag om de hoek kruipt

en het doet zo zeer
om wakker te worden
toegeven het gaat niet goed
toegeven je kan het niet

dus lieg je
en speel je je eigen film
waar het jou wereld is
jou spel

maar elke film gaat voorbij
ook die van jou
de treurigheid van de dag
kijkt om elke hoek .

________________






Een leven zonder vrijheid ,
is als een spiegel zonder reflex .

@SjeanineBlonT

Stilte voor de storm

NOU !!
Ze keek de oudere vrouw vol verbazing aan .
"Ik dacht dat U het wist "
Ze schudde haar hoofd , hoe moest ze het in Godsnaam weten ?
Ze keek de oudere vrouw een beetje argwanend aan - zat ze nou een broodje aap te verkopen , of kreeg ze het broodje gratis - ?
De vrouw keek haar aan en begreep meteen haar wantrouwen .
"Niet bang zijn voor het onbekende lieffie " .
Wij hebben allemaal meerdere levens geleefd en overwonnen ."
Ze keek haar over de lange XL tafel bedenkelijk aan - wist de vrouw wat ze dacht ?
- Sjee .. nu kon ze nog gedachten lezen ook -
Meisje , ware liefdes komen elkaar ALTIJD weer tegen ... ze kunnen elkaar niet ontlopen .
- ze bekeek het gezicht van de oudere vrouw en dacht ; ware Liefde .. bestaat dat ??

De oudere vrouw begon langzaam en met trillende stem te vertellen ;

In mijn vroegere leven leerde ik de man van mijn dromen kennen .
Hij was alles voor mij en we pasten bij elkaar als de maan en haar sterren .
Ik voelde het , hij voelde het en iedereen zag het .
Hij was mijn linkerhand en ik zijn rechterhand - we waren bestemd voor elkaar - .
Na een paar jaar veranderde hij ,
hij begon zich te ergeren aan dingen die hij vroeger zo vertederend vond.
De dingen waar hij vroeger zo trots op was .
Ik bleef hem trouw ,-ook zijn verstandsverbijsteringen -.
Ik vergaf hem zijn fouten , ik deed dat graag want ik hield van hem .
Ik vergaf hem zijn woede-uitbarstingen , hij was een goed mens diep in zijn hart - en ik zag dat -
Totdat ..
op een dag de slager een grapje maakte en mijn man het te horen kreeg .
Hij vond het pure minachting tegenover mij , de slager flirte met een getrouwde vrouw .
Mijn man vond het ook minachtend tegenover hem dat ik om het grapje moest lachen .
0f ik niet tegen de slager kon zeggen dat het ongepast was ?
Ik legde mijn man rustig uit dat ik heel veel van hem hield en dat het maar een grapje van de slager was . . .
en dat ik een beleefd lachje van mij gegeven had .
Helaas ontstak hij alweer in een blinde woede en begon luidkeels tegen mij te brullen .
Hij schreeuwde ; Vuile trut , jij gaat vreemd . jij houd niet van mij , maar je houd van die slager !
Ik probeerde rustig te blijven , maar mijn verstand sloeg op hol .
Dit was niet mijn liefhebbende man , dit was een koud afstandelijk en kil monster .
Dit monster was gecreeërd om pijn te doen , om te vernietigen - zelfs dat waar hij van houdt - ook zichzelf -
Hij duwde mij tegen de muur en zijn blik was leeg toen hij zijn handen om mijn keel legde ...
Het laatste wat door mijn hoofd flitste was de onvoorwaardelijke liefde voor mijn man en hoezeer ik van hem hield .
Hoe vreemd je dit ook mag klinken , ik had zijn gezicht voor ogen toen hij nog mijn liefhebbende man was .
En ineens zag ik mijzelf op de grond liggen - mijn hart was gestorven - en zijn hart was koud .
Hoe abrupt kwam er een einde aan zijn liefde - aan onze liefde ..

Waar ging het fout ?
Meisje , ik weet het niet - ik heb het mezelf vaak afgevraagd .
Maar wat ik jou graag mee wil geven in dit leven is ;
In dit leven heb ik mijn relatie beëindigd omdat ik ervan overtuigd was dat ik mijn liefhebbende man opnieuw leerde kennen .
En ik wou niet weer sterven ... niet weer .. en niet op zo'n manier , en niet aan een gebroken hart
Snap je meisje ?
We komen altijd weer onze ware liefde tegen ,
maar de vraag is ;

Zou je hem herkennen ???

* ze moest 3 keer slikken voordat ze haar stem teruggevonden had *
Ze keek de oudere vrouw aan en bedacht dat als ECHTE Liefde echt zou bestaan ;
dat ze dan nog de verrassing van haar leven zou krijgen ...... .

* 0f in een volgend leven *






=x=@Nien

Move on ..

- Cultus duliae

- afgewezen aanbidding

- evenmachtswortel -





Hart om hart

hard neergevloerd

Gerust

de rust weer in ademen

Verloren

verloren en toch gewonnen .





@ Sjeanine .
BlonT move's on .

Pijnlijke Flits

Vol vertrouwen keek ze naar de persoon naast haar .
Hij straalde macht en kalmte uit .
Hij keek even opzij en glimlachte naar haar ,
en ze kreeg een flauw lachje om haar mond .
Ze wist wat er ging komen .
Ze had het al gezien
...




De oude auto stopte achter een grote verlaten loods .
De persoon naast haar stapte uit , en ging door een kleine witte deur de loods binnen .
Ze besloot erachteraan te gaan , ze was nou eenmaal vrouw en nieuwsgierig .
Zachtjes trok ze de kleine deur achter zich dicht .
Ze liep langs de muur en probeerde zich te focussen op wat er zich binnen afspeelde .
0peens hoorde ze voetstappen en ze spitste haar oren .
- dit waren niet de Suède instappers van haar partner - dit waren harde stappen .
Het klonk als laarzen .. Legerkistjes ?
Ze liep naar het midden van de loods .
Waar was haar partner gebleven ??
Wat speelde zich hier af ?
Via het dakluik kwam er meer licht naar binnen en kon ze een stapel dozen zien staan .
Ineens viel haar oog op een man met een gigantisch geweer om zijn schouders die haar vanuit een donkere hoek gade sloeg .
Ze kreeg kippenvel en stapte naar achteren - uit het licht , in de veilige schaduw .
Er klonk een luide knal , en ze realiseerde zich dat het was begonnen .
DIT was haar moment , haar déjà vu .!!
Ze dook weg achter de dozen en begon te rennen.. op zoek naar die kleine witte deur .
Achter haar die zware stappen -- steeds sneller en sneller --- ...
Ze hoorde zijn ademhaling , juist omdat ze probeerde die van haar te dimmen - hopende dat hij haar niet zou horen -
Het knalde , het flitste en ze voelde een stekende , brandende pijn in haar rug .
Ze struikelde voorover en probeerde zich nog steeds staande te houden en weg te rennen .
Het flitste nog een keer , ze zag het oplichten ,maar deze keer was er geen geluid .
Ze viel.
Ze kon niet meer staan .
Ze was pijnlijk getroffen in haar knieholte .
De voetstappen kwamen dichterbij .
Ze probeerde omhoog te kijken maar een stalen neus duwde haar hoofd in het stof .
Er kroop iets kouds bij haar benen omhoog richting haar rug .
Haar rode jurkje schoof mee omhoog ...
Ruw werd ze op haar rug gedraaid en ze keek omhoog hopend op antwoord .
Wie , maar ook ; waarom ?
Ze kon de man niet herkennen , en ze werd afgeleid omdat ze iets  glinsterends
 op haar hoofd zag afkomen ..
Ze zag een flits . .

Ze stond aan haar voeteneind en keek op zichzelf neer .
Ze lag op haar rug - haar rode jurkje gevlekt van het stof en nog roder door haar bloed .
Het was één rode zee ...
Haar ogen wijd geopend , zoekende naar de antwoorden .
Haar blonde haren lagen als medusa om haar hoofd .
Aan het hoofd van haarzelf zag ze hem staan .
Hij , in zijn legerkisten - met stalen neuzen .
Hij deed zijn masker af , zijn missie was geslaagd .
- hij was vrij - .
Vrij van de vrouw waar hij zo van hield .
Ze hield niet van hem , "ze dacht het alleen maar" .
- en hij wou haar liefde niet delen -
Hij hield zoveel van haar ..
en niemand die hem zou verdenken ...
hij hield immers zoveel van haar ...

Ze dacht ; dit hadden we zien aankomen ..




@ SjeanineBlonT

PrachtStuk

Ik hou van alle mannen
kwijlend met hun kop.
Ik hou van alle mannen
achter mijn muurtje en erop

Ik hou van alle mannen
en zij houden ook van mij.
Ik hou van de mannen
wachtend in een rij.

Ik wil niet alle mannen
ze maken het te dol
Ik wil niet alle mannen
ze vallen vaak buiten hun rol

Ik wil niet alle mannen
dan krijg ik het zo druk
Ik wil niet alle mannen
ik wil alleen dat ene prachtstuk.









@BlonT.

Heey Hufter!

Moet het mij boeien of jij nog leeft of dat je in een coma bent gevallen .. ?
Het boeit me niet ..
Het boeit me niet of je ergens een druiper hebt opgelopen .
Het boeit me niet dat jij ergens op je bek bent gegaan ..
Het boeit mij niet als je dubbel gevouwen ligt.
Jij hufter hebt alweer mijn vertrouwen gebroken ,
zonder stil te staan bij mijn gevoelens .
Mijn gedachten vliegen om mij heen als een gier ,
wachtend tot ik breek of in kak.
Geil je er zo op om mensen te kwetsen .. ?

Denk je nou echt dat JIJ de grote man bent en alles kan doen wat jij wil doen... ?
Dat de wereld op jou zit te wachten ..?
... dat vrouwen op jou zitten te wachten ?
Denk je echt dat vrouwen geen gevoel hebben ..?
Denk je dat vrouwen uit hout gesneden zijn ?
Denk je nou echt dat vrouwen vernederd willen worden ?
.. of zelfs belogen willen worden ?
Dat vrouwen genaaid willen worden waar ze bij staan [ of liggen ]
Denk je dat nou echt dat zoiets onbestraft kan gebeuren ..??

Jij zelfingenomen idioot verkiest seks boven liefde.
Jij die zei ; ik hou van jou
Jij vuile zak weet geeneens de betekenis van houden van .
Jij arrogante hufter denkt dat ;
houden van , alles met seks  te maken heeft .
houden van ; alleen met jou te maken heeft .
Jij bent de totale faker geweest ,
je bent zelfs erger als de "push-up bh" .
Jij die de volle overtuiging heeft een adonis te zijn ..




HEEY ..... wordt eens wakker ...!!
wie heb je nou nog ..
wie houd vrijwillig jou handje vast als jij je laatste adem uitblaast ?
Al je vrienden liet je barsten ,
om ze terug te fluiten als JIJ ze nodig had ...
Ik denk dat je de escortservice moet bellen om ze te vragen of ze jou willen bijstaan....
misschien willen ze je zelfs nog wel even "leegwerken" ..
.. ga je tenminste niet met een opgeblazen gevoel door die lange tunnel.

Want lang ,
mijn lieve , lang zal die tunnel zijn ...
heel erg lang ...

... was zomaar even een dwaalgedachte 
na aanleiding van.... 


@SjeanineBlonT
Eerder geplaatst op 2009

Ge-repost op5/5/12

En wat doe jij?

Geloof jij dat alle elementen gewoon maar wat doen ,
of dat ze een doel hebben?

HOU NOU TOCH EENS HEEL SNEL OP !
Je ligt chronisch ziek te zijn in een nietsverhullend gevalletje van zelfmedelijden
 'Het schijnt zelfs door, zie je dat niet ? '
Het is echt waar, het laat zelfs al je plooien der ellende zien.
Kleed je nou eindelijk eens warm aan,
je verkoudheid spettert daar waar je hem niet zou willen hebben.
Je classificeert jezelf met alle angsten die een mens maar kan bedenken,
je bent als een klein puppie op zoek naar die aai over je bol.
'Ze hebben geen vat op je , laat het maar gaan, laat het maar los.'

Je hebt geen aandoening , je bent een aandoening.
'Maar dat geeft niet liefje, dat geeft helemaal niets.'
0p den duur zul jij ook vast wel van jezelf houden.
'Echt waar, toe maar.. probeer maar eens , misschien valt het wel mee... '
Het valt niet mee om van jezelf te houden,
daarvoor is lef nodig en een flinke dosis zelfvertrouwen.
Maar weet je?
Het leven is niet alleen maar positief,
er zitten heel erg veel negatieve elementen in.

De hamvraag is dan wel natuurlijk; wat doe JIJ daaraan?

@BlonT.





.

Dat je het maar weet!

Vieze vuile rukker.
Jij veschrikkelijke zak
arrogant tot op het bot.
Idiote gore kontenplukker.

Donder toch van je stoel
Flikker een eind op
met je gore praatjes.
En hou eindelijk eens je smoel

Achterlijke swaffelaar
Met je te kleine kop
stuiter je digitaal.
Het liefst nog anaal.

Jij lelijk individu
Misselijkmakende
huichelaar.
Ik wil je NU.







@BlonT
2009

Verneukeratieve positiviteit.

De vertakking van de eierstokken.
De verklevingen die het decor van de hormonale huishoudingen versieren door spetterende shows weg te geven ,laat vele vrouwen glijden over elke staande ovatie die ze maar voor de voeten gegooid krijgen.

Ze offeren zich dan ook graag op om elke aanbieding leeg te zuigen,
om elke man die ook maar een beetje gespaard heeft compleet leeg te trekken.
Vogelvrij genomen laat ze met regelmaat haar afgelebberde lijf achter op plekken waar zelfs een kromgetrokken reumahond niet zou willen vertoeven.
Daar waar zij haar gezicht achterlaat in een kussen wat haar niet toebehoord.
Haar ideaalbeeld slaat dan ook compleet de plank mis als ze in de spiegel kijkt,
ze ziet zich als één van de begeerlijkste vrouwen die het eeuwige gat hebben .
Zelf gedisciplineerd staat ze uren voor de spiegel om enig vorm in haar gelaat te kneden.
Daar waar zelfs de knapste kunstenaar geen vorm in zou weten te modelleren,
huppelt zij vrolijk als een misplaatste grap door haar verneukte leventje.
Dat haar aantrekkingskracht alleen maar te maken zou kunnen hebben met haar drang naar gewilligheid,
komt er bij haar niet in.
Ze zijn goedkope, afgetakelde hoertjes geworden van hun eigen lijf.
Door haar slijmerige, glibberige slakkengang ziet ze niet meer dat ze voor paal staat.
Ze is een huppelkut die een slakkenspoor van oude verrotte stinkende afgedankte vochtigheid achter zich laat, en gevuld wil ze door het leven gaan.
Haar lijf kan en wil het gevoel van eigenwaarde maar niet accepteren,
en voor haar is niets fijner dan gespiest en afgeschoten te worden.
Ze vergooit haar lijf aan sadistische praktijken zonder enig greintje van zelfrespect.
Door zelfverheerlijking voelt ze zich machtiger dan de Mount Everest,
met de uitgehangen uiers van een koe.
Condooms en utensiliën worden aan knoppen gehangen,
daar waar ze niet horen te zitten.
Verneukt door haar eigen blindheid, bekroond ze zichzelf als dé femme fatale van haar wereldje .

Fataal zal ze zijn als ze eindelijk eens positief door het leven gaat ...







Godzijdank zijn er ook vrouwen die hun lijf als een tempel beschouwen, en er lief voor zijn.
Hemel haar, zoals Zeus deed bij zijn Athena.
0ok zij was in gedachten ontstaan.
Heb uw lijf lief, je hebt er maar één van.


@SjeanineBlonT
2009



 Geplaatst 5-5-12

.

EndStation

0pgeven kwam niet voor in T. zijn woordenboek,
en hij was ook niet van plan om het woord eraan toe te voegen .

Toen ze elkaar 20 jaar geleden leerden kennen kon ze niet vermoeden dat hij de realiteit uit het oog zou verliezen.
Ze waren beide single en leefden hun eigen uitbundige leventje, het enigste wat ze deelden 'vanwege kostenbesparing' was een appartement.
Natuurlijk zag ze zijn goedkeurende blikken wel als ze naakt onder de douche vandaan kwam,
maar die deerden haar niet.
Ze voelde niets voor hem, en dat had ze hem vrij snel duidelijk gemaakt.
Hij hield van vrouwen die gewillig waren, die smeekten om bevredigd te worden.
Zij was dat niet en dat ergerde hem bij tijden, maar hij leek er vrede mee te hebben .
Nooit hadden ze maar enig lichamelijk contact en niets deed haar ervan weerhouden om gewoon haar ding te doen in huis.
Hij had zijn vriendinnetjes en zij had haar leventje, ze bemoeide zich niet met dat van hem.
Af en toe gingen ze samen op stap om daarna een andere weg in te slaan .. dat hij daarop geilde wist ze niet..

Nu zat hij tegenover haar aan de tafel met een onverwoestbare blik en met een belachelijk standpunt.
Eén kop koffie had hij gezegd, één kop koffie en dan laat ik je met rust .
Ze geloofde hem niet, hij had haar al vaker behandeld als een bezit.
Hij controleerde vroeger haar slaapkamer om te zien of haar bed beslapen was geweest, zo niet...dan was hij zwaar gepikeerd.
Dat was ook één van de redenen geweest voor haar om een ander woonplek te gaan zoeken .
Hij was woest geweest, want nu moest hij in zijn eentje de huur betalen.
Ze had hem alleen gelaten in dat grote huis.
Nu kwam hij haar vertellen dat hij zo boos was geweest omdat ze hem gedumpt had.
Dat hij stapel verliefd op haar was geweest en nog was , en dat het gevoel nooit echt over is gegaan.
Dat hij haar in elke vrouw zag .Dat hij door haar geen relaties meer kon opbouwen.
En soms als hij zijn ogen sloot ,zag hij haar welgevormde lijf naakt voorbij lopen .
Hij wou haar net als vroeger , maar dan anders .
Dit keer wou hij alles.

---

Ich saß ihr am großen Tisch gegenüber.
Sie schaute mich nur böse mit ihren giftgrünen Augen an
und fragte mich warum ich sie nicht in Ruhe lassen und für alle Zeit abhauen könnte?

neee.....ich werde sie nicht in Ruhe lassen!
Sie ist die Frau mit der ich immer leben wollte.
Ich kenne sie bereits über 20 Jahre und dabei kennt sie mich wie keine andere.
Niemand weiß mich zu zähmen. Nur sie allein konnte das.
Ihr Blick war für mich wie ein offenes Buch. Ich sah es deutlich in ihren Augen, in ihrem Gesicht und ihrer Haltung.
Ihr Körper machte mich wild, er flehte förmlich danach von mir geliebt zu werden.
Ich will, dass alles so ist wie es war, mit all ihren Launen und Macken.
Sie muss es doch genauso wollen.
Ja, ich bin sicher, sie denkt genau wie ich.

Sie braucht nur ein bisschen Zeit um selbst zu erkennen, dass ich das Beste für sie bin.
Ich kann nicht abhauen, ich muss da sein. Was soll ich sonst machen?
Wenn ich da bin, dann wird sie sich schon daran erinnern was wir gemeinsam hatten.
Nur diesmal will ich, dass sie mich will.

Dann sagte ich, dass ich sie liebe, weil ich nichts anderes zu sagen wusste!

---

Ze wees hem de deur.
Haar wil was niet voor niets zo sterk, haar intuïtie had haar nog nooit in de steek gelaten.
Helaas luisterde ze vaak niet goed genoeg,
maar dit keer wel.
Dag T.









@BlonT