Pijnlijke Flits

Vol vertrouwen keek ze naar de persoon naast haar .
Hij straalde macht en kalmte uit .
Hij keek even opzij en glimlachte naar haar ,
en ze kreeg een flauw lachje om haar mond .
Ze wist wat er ging komen .
Ze had het al gezien
...




De oude auto stopte achter een grote verlaten loods .
De persoon naast haar stapte uit , en ging door een kleine witte deur de loods binnen .
Ze besloot erachteraan te gaan , ze was nou eenmaal vrouw en nieuwsgierig .
Zachtjes trok ze de kleine deur achter zich dicht .
Ze liep langs de muur en probeerde zich te focussen op wat er zich binnen afspeelde .
0peens hoorde ze voetstappen en ze spitste haar oren .
- dit waren niet de Suède instappers van haar partner - dit waren harde stappen .
Het klonk als laarzen .. Legerkistjes ?
Ze liep naar het midden van de loods .
Waar was haar partner gebleven ??
Wat speelde zich hier af ?
Via het dakluik kwam er meer licht naar binnen en kon ze een stapel dozen zien staan .
Ineens viel haar oog op een man met een gigantisch geweer om zijn schouders die haar vanuit een donkere hoek gade sloeg .
Ze kreeg kippenvel en stapte naar achteren - uit het licht , in de veilige schaduw .
Er klonk een luide knal , en ze realiseerde zich dat het was begonnen .
DIT was haar moment , haar déjà vu .!!
Ze dook weg achter de dozen en begon te rennen.. op zoek naar die kleine witte deur .
Achter haar die zware stappen -- steeds sneller en sneller --- ...
Ze hoorde zijn ademhaling , juist omdat ze probeerde die van haar te dimmen - hopende dat hij haar niet zou horen -
Het knalde , het flitste en ze voelde een stekende , brandende pijn in haar rug .
Ze struikelde voorover en probeerde zich nog steeds staande te houden en weg te rennen .
Het flitste nog een keer , ze zag het oplichten ,maar deze keer was er geen geluid .
Ze viel.
Ze kon niet meer staan .
Ze was pijnlijk getroffen in haar knieholte .
De voetstappen kwamen dichterbij .
Ze probeerde omhoog te kijken maar een stalen neus duwde haar hoofd in het stof .
Er kroop iets kouds bij haar benen omhoog richting haar rug .
Haar rode jurkje schoof mee omhoog ...
Ruw werd ze op haar rug gedraaid en ze keek omhoog hopend op antwoord .
Wie , maar ook ; waarom ?
Ze kon de man niet herkennen , en ze werd afgeleid omdat ze iets  glinsterends
 op haar hoofd zag afkomen ..
Ze zag een flits . .

Ze stond aan haar voeteneind en keek op zichzelf neer .
Ze lag op haar rug - haar rode jurkje gevlekt van het stof en nog roder door haar bloed .
Het was één rode zee ...
Haar ogen wijd geopend , zoekende naar de antwoorden .
Haar blonde haren lagen als medusa om haar hoofd .
Aan het hoofd van haarzelf zag ze hem staan .
Hij , in zijn legerkisten - met stalen neuzen .
Hij deed zijn masker af , zijn missie was geslaagd .
- hij was vrij - .
Vrij van de vrouw waar hij zo van hield .
Ze hield niet van hem , "ze dacht het alleen maar" .
- en hij wou haar liefde niet delen -
Hij hield zoveel van haar ..
en niemand die hem zou verdenken ...
hij hield immers zoveel van haar ...

Ze dacht ; dit hadden we zien aankomen ..




@ SjeanineBlonT